امروز یکشنبه , 10 تیر 1403
شنبه تا پنج شنبه - 9 صبح الی 20 عصر
دانلود تحقیق درمورد شاعر بزرگ عرب در ايران
با دانلود تحقیق در مورد شاعر بزرگ عرب در ايران در خدمت شما عزیزان هستیم.این تحقیق شاعر بزرگ عرب در ايران را با فرمت word و قابل ویرایش و با قیمت بسیار مناسب برای شما قرار دادیم.جهت دانلود تحقیق شاعر بزرگ عرب در ايران ادامه مطالب را بخوانید.
نام فایل:تحقیق در مورد شاعر بزرگ عرب در ايران
فرمت فایل:word و قابل ویرایش
تعداد صفحات فایل:9 صفحه
قسمتی از فایل:
آدونیس
متولد شب توفانى؛ دنباله شعر عرب در شبى توفانى در ژانويه سال ۱۹۳۰ ميلادى در روستاى «قصابين» به دنيا آمد. روستايشان آنقدر محروم بود كه تا سيزده سالگى اتومبيل و راديو نديده بود. پدرش احمد گرچه روستايى فقير و ساده اى بود اما كتابخوان بود و شناخت خوبى از زبان و شعر عربى و دين اسلام داشت. از پدر زبان آموخت و در دوازده سالگى اشعار كلاسيك عرب را به خوبى مى خواند. امروز هم كه شعر عرب وامدار حضور آدونيس است، با سربلندى در جواب اين سئوال مهدى يزدانى خرم خبرنگار ادبى شرق كه مى پرسد آيا خود را وارث شعر جاهلى عرب مى داند، مى گويد: «خودم را دنباله شعر جاهليت مى دانم نه وارث آنها، من وارث قرائت خاصى از شعر جاهليت عرب هستم. » در چهارده سالگى بود كه آموخته هاى پدر «على احمد سعيد» را به سوى آدونيس شدنش رهنمون كرد. در آن سال يك مامور دولتى كه به روستاى آنها آمده بود، از شعرخوانى اين نوجوان خوشش مى آيد و از او مى خواهد كه چند روز بعد براى خواندن شعرى در محضر رئيس جمهور وقت سوريه به شهرى در آن نزديكى برود. على احمد سعيد، پاى پياده به آن شهر مى رود و شعر زيبايى مى خواند. همان واقعه سبب مى شود كه در سال ۱۹۴۴ با خرج دولت وارد مدرسه اى فرانسوى شود و دو سالى در آن مدرسه درس بخواند. تا اينكه سوريه استقلال خود را به دست مى آورد و او به مدرسه ديگرى مى رود. پس از آن است كه ديپلم مى گيرد و سپس در دانشگاه هايى در دمشق و بيروت موفق به ادامه تحصيل تا مقطع دكتراى فلسفه مى شود. بعد از دوره اى كارهاى سياسى در سال ۱۹۵۶ ميلادى با همسرش به لبنان مى رود و از سال ۱۹۸۶ تا به حال در پاريس و ژنو زندگى كرده است. او علاوه بر تدريس در دانشگاه سوربن فرانسه و دانشگاهى در ژنو، در يونسكو نيز به عنوان فرستاده اى از كشورهاى عربى مشغول به كار است.
من خائن نيستم، شاعرم از دنياى عرب چيزى در ظواهر آدونيس نمى بينيد. سيگار برگش در دست است و هرازگاهى آن را مى گيراند. غذايش را هم با چنگال و كارد مى خورد. (هر چند غذا چلوكباب است) اما اصرار دارد كه بگويد شاعرى عرب است.
